کد مطلب:153904 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:134
حسین و چشمه آب
چون آب در خیمه گاه ابی عبدالله علیه السلام نایاب شد صدای زنان و كودكان از تشنگی بلند گشت، حسین (ع) كلنگی برگرفت و پشت خیمه های زنان آمد و نوزده قدم بطرف قبله برشمرد سپس شروع كرد به كندن زمین، هنوز چیزی نكنده بود كه ناگهان چشمه آب گوارائی نمودار شد حسین علیه السلام و تمام یاران و اهل بیت آب نوشیدند و ظرف ها را پر كردند آنگاه آب فروكش كرد و اثری از آن باقی نماند.
خبرگزاران داستان چشمه را به ابن زیاد گزارش نمودند.
عبیدالله زیاد از این خبر برآشفت و نامه ای به عمرسعد نوشت بدین مضمون:
به من رسیده است كه حسین چاه حفر می كند و به آب می رسد و خود و اصحابش آب می نوشند همینكه نامه ای به تو رسید تا آنجا كه می توانی او را از كندن چاه بازدار و بر آن ها منتهی درجه سخت بگیر و آن ها را از نوشیدن آب بازدار.
نامه ابن زیاد كه به سردار كوفه رسید مراقبت ها را تشدید كرد و نگهبانان فرات را مضاعف گردانید كه مبادا یكی از یاران حسین از فرات آب بیاشامد [1] .
خبرگزاران داستان چشمه را به ابن زیاد گزارش نمودند.
عبیدالله زیاد از این خبر برآشفت و نامه ای به عمرسعد نوشت بدین مضمون:
به من رسیده است كه حسین چاه حفر می كند و به آب می رسد و خود و اصحابش آب می نوشند همینكه نامه ای به تو رسید تا آنجا كه می توانی او را از كندن چاه بازدار و بر آن ها منتهی درجه سخت بگیر و آن ها را از نوشیدن آب بازدار.
نامه ابن زیاد كه به سردار كوفه رسید مراقبت ها را تشدید كرد و نگهبانان فرات را مضاعف گردانید كه مبادا یكی از یاران حسین از فرات آب بیاشامد [1] .
[1] حياة الحسين ج 3/ص 140 - بحار ج 44/ ص 387 - نفس المهموم ص 217.